روش های رایج تشخیص عیب برای لوله های جوش داده شده

در فرآیند ساخت و استفاده از لوله های جوش داده شده، آزمایش غیر مخرب برای اطمینان از کیفیت جوش اهمیت ویژه ای دارد.

روش‌های آزمایش غیرمخرب رایج برای لوله‌های جوش داده شده عبارتند از: آزمایش اولتراسونیک، آزمایش نشت شار مغناطیسی خارج از خط و آزمایش جریان گردابی.

تشخیص عیب اولتراسونیک برای کل بدنه لوله جوش داده شده

تشخیص عیب اولتراسونیک لوله جوش داده شده عمدتا به روش تماس مستقیم و روش غوطه وری مایع تقسیم می شود.

روش تماس مستقیم دارای مزایای عملکرد راحت، گرافیک تشخیص عیب ساده، قضاوت آسان و حساسیت بالای تشخیص عیب است.این روش بیشترین استفاده را در تشخیص عیب واقعی دارد.

روش غوطه ور کردن پروب و قطعه کار اولتراسونیک در مایع و استفاده از مایع به عنوان جفت کننده برای تشخیص عیب را روش غوطه وری مایع می گویند.عامل اتصال می تواند روغن یا آب باشد.این روش برای نمونه با سطح ناهموار قابل اجرا است.پوشیدن کاوشگر آسان نیست، کوپلینگ پایدار است و نتایج تشخیص تکرارپذیری خوبی دارند، که برای تشخیص خودکار عیب راحت است.

تشخیص عیوب اولتراسونیک جوش لوله های جوش داده شده

1) تشخیص عیب خارج از خط جوش

لوله جوش داده شده از روی میز غلتکی انتقال به ناحیه تشخیص عیب فرستاده می شود، بیکار چرخان بالا می رود و جوش لوله فولادی به صورت دستی به نقطه خاصی از جوش روی بیکار می چرخد.

هنگامی که چرخ دستی تشخیص عیب کار می کند، هر گروه از پروب ها به ترتیب روی لوله جوش داده شده می افتند.عامل اتصال برای تشخیص عیب، امولسیون خط تولید لوله های جوشی است که سیگنال سنجش را دریافت کرده و به طور خودکار روی جوش و دو طرف پاشش می کند.

از آنجایی که سیستم خارج از خط اولتراسونیک پس از خنک کننده آب و خنک کننده هوا مرتب می شود، تأثیر انحراف جوش بسیار مهم می شود.بنابراین در تشخیص عیوب خارج از خط جوش از دو گروه 6 تایی در مجموع برای تشخیص عیوب خطی طولی جوش لوله جوش استفاده می شود که در هر گروه 3 پروب در دو طرف جوش توزیع شده است. تشخیص راه، که در مجموع 6 کانال را اشغال می کند، و تشخیص عیب معمولی را می توان در 15 میلی متر پیچش جوش (انحراف) انجام داد.

2) تشخیص دستی عیب جوش

قضاوت دقیق در مورد عیوب شناسایی شده توسط تشخیص عیب جوش خارج از خط باید توسط تشخیص عیب دستی تأیید شود.

بازرسی بصری باید روی سطح جوش و تشخیص عیب قبل از تأیید مجدد آزمایش دستی انجام شود.کیفیت ظاهری باید با مفاد استانداردهای مربوطه مطابقت داشته باشد.شکل هر دو طرف جوش و سطح تشخیص عیب نباید بر تشخیص عیوب تأثیر بگذارد، در غیر این صورت باید سنگ زنی انجام شود.بازرس تشخیص عیب باید تجهیزات تست را بررسی کند، آیا موقعیت و جهت ابزار صحیح است و آیا عامل کوپلینگ و اتصال تست درست هستند یا خیر.

قبل از آزمایش مجدد دستی، تجهیزات تشخیص عیب باید بررسی شود.پس از تأیید اول، تأیید دوم باید هر 3 تا 4 ساعت انجام شود.در پایان تشخیص، تجهیزات تشخیص عیب باید دوباره بررسی شود.

پس از تراز شدن موقعیت جوش، برای تشخیص رسمی عیب، از ماده جفت کننده (امولسیون) در دو طرف جوش استفاده کنید.برای لوله های فولادی که نمی توانند از تشخیص عیب جوش عبور کنند، قسمت های معیوب را علامت گذاری کنید و جزئیات را ثبت کنید.