روشهای اتصال

بخش اعظم کار نصب سیستم لوله کشی یا لوله کشی شامل ایجاد اتصالات نشتی ، قابل اطمینان است و بیشتر لوله کشی ها نیاز به پشتیبانی مکانیکی در برابر جاذبه و سایر نیروها (مانند بارهای بادی و زمین لرزه ها) دارند که ممکن است نصب را مختل کند. بستگی به فناوری اتصال و کاربرد دارد. مهارت های اساسی ممکن است کافی باشد ، یا مهارت های تخصصی و مجوز حرفه ای ممکن است از نظر قانونی لازم باشد ..

اتصال دهنده ها

اتصال دهنده ها ، یا به دو یا چند جسم می پیوندند. اگرچه معمولاً از آنها برای اتصال لوله و اتصالات به تکیه گاه های مکانیکی در ساختمان ها استفاده می شود ، اما لوله ها را به یکدیگر متصل نمی کنند. اتصال دهنده هایی که معمولاً در لوله کشی استفاده می شوند ، پیچ گل میخ با آجیل هستند (معمولاً کاملاً نخ شده ، با دو آجیل سنگین و شش ضلعی). پیچ و مهره دستگاه؛ یا یک ابزار اتصال دهنده پودری (PAT) (معمولاً یک ناخن یا گل میخ نخ ، که به بتن یا سنگ تراشی رانده می شود).

لوله نخی

یک لوله نخ دارای پیچ در یک یا هر دو انتهای برای مونتاژ است. لوله های فولادی غالباً با اتصالات رشته ای به هم وصل می شوند. نخهای مخروطی به انتهای لوله بریده می شوند ، سیلانت به شکل ترکیب آببندی نخ یا نوار مهر و موم نخ (همچنین به عنوان نوار PTFE یا تفلون شناخته می شود) اعمال می شود و لوله با آچار لوله به یک اتصالات نخ پیچیده می شود.

لوله های فولادی نخ دار به طور گسترده در ساختمانها برای انتقال گاز طبیعی یا سوخت پروپان مورد استفاده قرار می گیرند و به دلیل مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی و گرمای زیاد ، در سیستم های پاشش آتش سوزی انتخابی محبوب است. لوله فولادی نخی ممکن است هنوز در مکان های با امنیت بالا مورد استفاده قرار گیرد ، زیرا در برابر خرابکاری مقاوم تر است ، برداشتن آن سخت تر است و مقدار ضایعات آن از مس یا برنج کمتر است.

در تاسیسات قدیمی ، لوله برنجی نخ نیز به همین ترتیب مورد استفاده قرار گرفت و برای آب آشامیدنی از فولاد برتر محسوب می شد ، زیرا در مقابل خوردگی مقاوم تر است.

مونتاژ لوله های فولادی رشته ای ، مهارت و برنامه ریزی را طلب می کند تا طول لوله ها به ترتیب پیچ شود. بیشتر سیستم های لوله ای نیاز به استفاده از اتصالات لوله ای اتحادیه استراتژیک در مونتاژ نهایی دارند. لوله فولادی نخ دار سنگین است و برای پشتیبانی از سطوح به ضمیمه کافی احتیاج دارد. با وجود ضخامت دیواره های ضخیم ، دیگر فولاد برای انتقال آب آشامیدنی ارجحیت ندارد ، زیرا خوردگی می تواند باعث نشت به ویژه در اتصالات نخ شود و رسوبات روی سطوح داخلی در نهایت جریان را محدود می کند.

جوش حلال

یک حلال بر روی PVC ، CPVC ، ABS یا سایر لوله های پلاستیکی اعمال می شود تا به طور جزئی سطوح مجاور لوله و اتصالات را حل و فیوز کنید. جوش حلال معمولاً با اتصال یک نوع آستین برای اتصال لوله و اتصالات ساخته شده از همان ماده (یا سازگار) استفاده می شود.

بر خلاف جوش فلزی ، جوشکاری حلال نسبتاً آسان انجام می شود (اگرچه برای ساخت اتصالات قابل اعتماد لازم است). حلالهایی که معمولاً برای پلاستیکها استفاده می شوند معمولاً سمی هستند و ممکن است سرطان زا و قابل اشتعال باشد و به تهویه کافی احتیاج داشته باشد.

لحیم کاری

برای ایجاد اتصال لحیم ، یک شار شیمیایی به آستین داخلی اتصالات اعمال می شود و لوله درج می شود. سپس مفصل با استفاده از مشعل بنزینی پروپان یا MAPP گرم می شود ، لحیم کاری بر روی مفصل گرم شده اعمال می شود و لحیم مذاب با عمل مویرگی به محض تبخیر شار ، به مفصل کشیده می شود. "تعریق" اصطلاحی است که گاه برای توصیف لحیم کاری اتصالات لوله استفاده می شود.

در جاهایی که بسیاری از اتصالات باید در مدت زمان کوتاهی (مانند لوله کشی ساختمان جدید) برقرار شوند ، لحیم کاری سریعتر و ارزان تر از اتصالات فشرده سازی یا شعله ور است. یک درجه مهارت لازم است تا تعدادی اتصالات لحیم قابل اعتماد به سرعت ایجاد شود. اگر باقیمانده شار کاملاً تمیز شود ، لحیم کاری می تواند با هزینه کم اتصال طولانی مدت ایجاد کند. با این وجود ، استفاده از شعله باز برای گرم کردن اتصالات می تواند خطر آتش سوزی و سلامتی را برای سرنشینان ساختمان ایجاد کند و به تهویه مناسب نیاز دارد.

برزینگ

Brazi ng یک فرآیند اتصال حرارتی است که در طی آن دو قطعه فلز پایه با یک فلز پر کننده برنج مذاب که با عمل مویرگی بین آنها کشیده شده است ، پیوسته است. این فرآیند می تواند برای پیوستن به بیشتر فلزات و آلیاژهای معمول در مهندسی استفاده شود. یک فلز پرکننده برنج دمای ذوب بالایی دارد که با این وجود پایین تر از نقطه ذوب فلزات می باشد. برزیل می تواند به لوله ها ، میله ها و قطعات فلزی بپیوندد که بدون شکاف های بزرگ در مقابل یکدیگر قرار بگیرند. حتی می تواند به کاربید تنگستن ، سرامیک و مواد غیر فلزی مشابه بپیوندد.

اتصالات خوب برنز به اندازه قطعات فلزی والد خود قوی هستند و می توانند در مقابل خدمات خواستار مقاومت کنند. با فیله های صاف و مرتب ، رسانایی الکتریکی خوبی دارند.

جوشکاری

جوشکاری فلزات از نظر لحیم کاری و لحیم کاری متفاوت است زیرا اتصال بدون اضافه کردن ماده ای با نقطه ذوب پایین (به عنوان مثال لحیم کاری) ساخته می شود. در عوض ، لوله یا مواد لوله ای تا حدی ذوب شده و اتصالات و لوله کشی مستقیماً ذوب شده اند. به طور کلی این امر مستلزم این است که لوله و اتصالات همان مواد (یا سازگار) باشند. مهارت لازم برای ذوب مفصل به اندازه کافی برای اطمینان از همجوشی خوب است ، در حالی که باعث تغییر شکل یا آسیب دیدن قطعات نمی شود.

اتصالات جوش داده شده صحیح قابل اعتماد و بادوام به حساب می آیند. جوشکاری لوله ها اغلب توسط کارگران دارای مجوز ویژه انجام می شود که مهارت آنها به صورت دوره ای مجدداً مورد آزمایش قرار می گیرد. برای کاربردهای مهم ، هر مفصل با روشهای غیر مخرب آزمایش می شود. به دلیل مهارت های مورد نیاز ، اتصالات لوله جوش داده شده معمولاً محدود به کاربردهای با کارایی بالا مانند کشتی سازی و در راکتورهای شیمیایی و هسته ای می شوند.

تهویه کافی برای از بین بردن دودهای فلزی از عملیات جوشکاری ضروری است و تجهیزات محافظ شخصی نیز باید پوشیده شوند. از آنجا که درجه حرارت بالا در حین جوشکاری اغلب می تواند نور ماوراء بنفش شدید ایجاد کند ، برای محافظت از چشم باید از عینک های تیره یا سپر کامل صورت استفاده کرد. برای جلوگیری از شروع آتش سوزی ناشی از جرقه های ولگرد و جوش های گرم جوش نیز باید احتیاط کرد.