تأثیر مولیبدن، مس و منگنز بر ریزساختار و خواص ضد زنگ آستنیتی

ماولیبدن

توانایی مولیبدن برای تشکیل فریت با کروم قابل مقایسه است.مولیبدن همچنین باعث تقویت ترکیبات بین فلزی در فولادهای ضد زنگ می شود.به منظور حفظ یک ساختار آستنیتی واحد در فولاد زنگ نزن آستنیتی، محتوای نیکل، نیتروژن، منگنز و سایر عناصر تشکیل دهنده آستنیت باید با افزایش محتوای مولیبدن در فولاد افزایش یابد.مولیبدن دارای اثر تقویت کننده محلول آشکار در فولاد زنگ نزن آستنیتی است.با افزایش محتوای مولیبدن، استحکام گسیختگی در دمای بالا و مقاومت crzm eep فولاد بسیار بهبود می یابد.بنابراین، فولاد ضد زنگ حاوی مولیبدن اغلب در دماهای بالاتر استفاده می شود.هر چه محتوای مولیبدن بیشتر باشد، کارایی گرم بدتر است.نقش اصلی مولیبدن در فولاد زنگ نزن آستنیتی گسترش دامنه کاربرد آن، بهبود مقاومت به خوردگی فولاد در کاهش محیط و بهبود مقاومت در برابر خوردگی حفره ای و مقاومت در برابر خوردگی شکافی فولاد است.اما در محیط اکسید کننده اثر مولیبدن مضر است.هنگامی که محتوای مولیبدن بیش از 3.5٪ باشد، نرخ خوردگی در HNO3 به شدت افزایش می یابد.

سیاوپر

نقش مس در فولاد زنگ نزن آستنیتی کاهش قابل توجه تمایل به سخت شدن کار سرد و بهبود شکل پذیری سرد کاری آن است.ترکیب مس و مولیبدن می تواند مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی را در محیط احیا کننده بیشتر بهبود بخشد.در فولاد زنگ نزن آستنیتی، در محدوده خاصی از محتوای مس، با افزایش میزان مس، استحکام فولاد کاهش می‌یابد، پلاستیسیته افزایش می‌یابد و شاخص تقویت کرنش n کاهش می‌یابد.برخی از فولادهای زنگ نزن آستنیتی (303304 و سایر فولادها) تمایل به ترک خوردگی فشاری سرد کار دارند و افزودن مس می تواند شکل پذیری سرد آنها را بهبود بخشد.مس به طور قابل توجهی کارایی گرم فولاد را کاهش می دهد، به خصوص زمانی که میزان نیکل در فولاد زنگ نزن آستنیتی کم باشد.بنابراین، زمانی که میزان مس در فولاد زیاد است، مقدار نیکل نیز باید به همین ترتیب افزایش یابد.مس می تواند مقاومت خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی را به اسید سولفوریک، اسید فسفریک و سایر محیط های کاهنده به طور قابل توجهی بهبود بخشد.هنگامی که از مس و مولیبدن برای آلیاژسازی کامپوزیت استفاده می شود، تأثیر آن برجسته تر است

مآنگنز

در فولاد ضد زنگ آستنیتی Cr Ni، محتوای منگنز به طور کلی از 2٪ تجاوز نمی کند و عمدتاً در 1.5٪ در تولید کنترل می شود.در توسعه بعدی فولاد ضد زنگ نیکل، منگنز به یک عنصر آلیاژی مهم تبدیل می شود که عمدتا آستنیت پایدار را با نیتروژن و مقدار مشخصی نیکل تشکیل می دهد.

هنگامی که محتوای منگنز کمتر از 2٪ است، تغییر محتوای منگنز هیچ تاثیر آشکاری بر ساختار فولاد ضد زنگ کروم نیکل معمولی، از جمله پایداری آستنیت ندارد.منگنز می تواند گرمانرم فولاد زنگ نزن آستنیتی Cr Ni را بهبود بخشد.