اتصالات لوله کشی و لوله کشی

از اتصالات در سیستم های لوله برای اتصال مستقیم لوله ها یا بخش های لوله ای ، سازگاری با اندازه ها یا شکل های مختلف و برای اهداف دیگر مانند تنظیم (یا اندازه گیری) جریان سیال استفاده می شود. "لوله کشی" به طور کلی برای توصیف انتقال آب ، گاز یا زباله های مایع در محیط های خانگی یا تجاری استفاده می شود. "لوله کشی" اغلب برای توصیف انتقال مایعات با کارایی بالا (فشار بالا ، جریان زیاد ، درجه حرارت بالا یا خطرناک) استفاده می شود. "لوله" گاهی اوقات برای لوله کشی با وزن سبک تر بکار می رود ، به خصوص آنقدر انعطاف پذیر که به صورت سیم پیچ تهیه می شود.

اتصالات (به ویژه انواع غیر معمول) برای نصب به پول ، زمان ، مواد و ابزار احتیاج دارند و بخش مهمی از لوله کشی و لوله کشی هستند. ولت ها از لحاظ فنی اتصالات هستند اما معمولاً جداگانه مورد بحث قرار می گیرند.

کدهای استاندارد هنگام طراحی (یا ساخت) سیستم لوله کشی دنبال می شوند. سازمان هایی که استانداردهای لوله کشی را اعلام می کنند عبارتند از:

• ASME: انجمن مهندسان مکانیک آمریکا
  • A112.19.1 استانداردهای لوله کشی چدن و ​​فولاد لعاب دار
  • استاندارد لامپ های لوله کشی سرامیکی A112.19.2
• ASTM International: انجمن آزمایش و مواد آمریکایی
• API: Institute Petroleum American
• AWS: انجمن جوشکاری آمریکا
• AWWA: انجمن آب آمریکا
• MSS: انجمن استاندارد سازی تولید کنندگان
• ANSI: موسسه استاندارد ملی آمریکا
• NFPA: انجمن ملی حفاظت از آتش سوزی
• EJMA: انجمن مشترک تولید کنندگان گسترش
• CGA: انجمن گاز فشرده

لوله ها باید مطابق با الزامات بعدی باشند:

• ASME B36.10M: لوله فلزی ساخته شده و بدون درز
• ASME B36.19M: لوله از جنس استنلس استیل
• ASME B31.3 2008: لوله کشی فرآیند
• ASME B31.4 XXXX: لوله کشی برق

کدهای B31.3 و B31.4 الزاماتی برای لوله کشی موجود در پالایشگاه های نفتی دارند. گیاهان شیمیایی ، دارویی ، نساجی ، کاغذ ، نیمه هادی و کرایوژنیک و گیاهان و پایانه های مربوط به آن. این کدها الزامات مربوط به مواد و اجزای سازنده ، طراحی ، ساخت ، مونتاژ ، نصب ، معاینه ، بازرسی و آزمایش لوله کشی را مشخص می کند. این کدها برای لوله کشی برای کلیه مایعات ، از جمله مواد شیمیایی خام ، متوسط ​​و تمام شده قابل استفاده هستند. فرآورده های نفتی؛ گاز ، بخار ، هوا و آب؛ جامدات سیال شده مبرد و مایعات کرایوژنیک.

مواد

موادی که لوله با آن ساخته می شود ، اغلب مبنای انتخاب لوله است. مواد مورد استفاده در ساخت لوله ها شامل موارد زیر است:

• کربن (CS) و فولاد گالوانیزه
• فولاد کربن تست شده با ضربه (ITCS)
• فولاد کربن با دمای پایین (LTCS)
• فولاد ضد زنگ (SS)
• آهن قابل انعطاف
• فلزات غیر آهنی (شامل مس ، سوزن سوزن ، incoloy و cupronickel)
• غیر فلزی (شامل آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) ، پلاستیک تقویت شده با فیبر (FRP) ، پلی وینیل کلرید (PVC) ، پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) و شیشه سفت شده
• فولاد کروم - مولیبدن (آلیاژ) - به طور کلی برای خدمات با درجه حرارت بالا استفاده می شود

بدنه اتصالات لوله و لوله معمولاً همان مواد پایه به عنوان لوله یا لوله متصل است: مس ، فولاد ، PVC ، پلی وینیل کلرید کلر دار (CPVC) یا ABS. هر ماده ای که توسط لوله کشی ، بهداشت و یا کد ساختمان مجاز باشد (طبق کاربرد) ممکن است مورد استفاده قرار گیرد ، اما باید با سایر مواد موجود در سیستم ، مایعات منتقل شده و دما و فشار داخل (و خارج) سیستم سازگار باشد. اتصالات برنجی یا برنزی در سیستم های لوله کشی و لوله کشی مس رایج است. خطرات آتش سوزی ، مقاومت در برابر زلزله و سایر عوامل نیز در انتخاب مواد مناسب تأثیر می گذارد.