تاریخچه فولاد ضد زنگ

از: ویکی پدیا

مقاومت خوردگی آلیاژهای آهن کروم در سال 1821 توسط Pierre Berthier متالورژی فرانسوی شناخته شد که مقاومت آنها در مقابل برخی از اسید ها را به اثبات رساند و استفاده از آنها را در کارد و چنگال نشان داد. متالورژیستهای قرن نوزدهم قادر به تولید ترکیبی از کروم کم کربن و کروم بالا در اکثر فولاد ضد زنگ مدرن نبودند، و آلیاژهای کرومی که می توانستند تولید کنند، بسیار شکننده بودند تا عملی شود.

در سال 1872، انگلیسی ها کلارک و وودز یک آلومینیوم را که امروزه به عنوان یک فولاد ضد زنگ در نظر گرفته شده است، به ثبت رساندند.

در اواخر دهه 1890، هانس گلدشمیت از آلمان یک فرآیند آلومینوترمی (گرمی) برای تولید کروم بدون کربن ایجاد کرد. بین سالهای 1904 و 1911، چندین محقق، به ویژه لئون گیله فرانسه، آلیاژهای آماده را که امروزه فولاد ضد زنگ در نظر گرفته شده، آماده کرده اند.

Friedrich Krupp Germaniawerft 366 تن کشتی قایق بادبانی Germaina ساخته شده با یک فولاد ضد زنگ کروم نیکل در آلمان در 1908 ساخته شده است. در سال 1911، فیلیپ Monnartz در رابطه بین محتوای کروم و مقاومت در برابر خوردگی گزارش شد. در 17 اکتبر 1912، مهندسین Krupp بنو اشتراس و ادوارد میرور فولاد ضد زنگ آستنیتی را به عنوان Nirosta ثبت کردند.

تحولات مشابه در ایالات متحده همزمان اتفاق می افتاد، جایی که کریستین دانتیزن و فردریک بکت صنعت فولاد ضد زنگ فریتی را صنعتی کردند. در سال 1912، الوود هینس برای ثبت اختراع ایالات متحده در مورد آلیاژ فولاد ضد زنگ مارتنزیتی، که تا سال 1919 اعطا نشد، درخواست کرد.

بنای یادبود هری بریللی در آزمایشگاه تحقیقاتی سابق برا فرت در شفیلد، انگلستان

در سال 1912، هری Brearley از آزمایشگاه تحقیقاتی Brown -Firth در شفیلد، انگلستان، در حال جستجو برای آلیاژ مقاوم در برابر خوردگی برای بشکه های تفنگ، آلیاژ فولاد ضد زنگ مارتنزیتی را کشف و پس از آن صنعتی کرد. این کشف دو سال بعد در روزنامه ی روزنامه ی ژانویه ی 1915 در نیویورک تایمز اعلام شد . این فلز بعد از مارک Firth Vickers در انگلستان تحت مارک "Staybrite" تحت مارک تجاری قرار گرفت و برای سابوی ورودی جدید برای هتل Savoy در لندن مورد استفاده قرار گرفت. 1929. Brearley برای ثبت اختراع ایالات متحده در سال 1915 درخواست کرد تنها به این نتیجه رسید که Haynes قبلا یک ثبت اختراع ثبت کرده بود. Brearley و Haynes سرمایه خود را به اشتراک گذاشتند و با گروهی از سرمایه گذاران، شرکت آمریکایی Stainless Steel Corporation را تشکیل دادند که مقر آن در پیتسبورگ پنسیلوانیا بود.

در ابتدا فولاد ضد زنگ در ایالات متحده تحت نام های تجاری مانند Allegheny meta و Nirosta steel فروخته شد. حتی در صنایع متالورژی، نام سرتاسری باقی ماند. در سال 1921 یک مجله تجارتی آن را "فولاد غیر قابل نفوذ" نامید. در سال 1929، قبل از رکود بزرگ، بیش از 25،000 تن فولاد ضد زنگ در ایالات متحده تولید و فروخته شد.